‘Picnic’
‘Oef, die rok drukt in mijn buik. En ik heb al teveel gegeten. Er was ook zoveel lekkers en dan dat weer. Heerlijk! Zou iemand het merken als ik de rits een stukje open doe?’, schiet het door haar hoofd. Heel voorzichtig, zonder te verzitten, verdwijnt haar hand achter haar rug. Haar hoofd opgeheven en met een blik vol zelfvertrouwen.
Tijdens de expositie ‘De gespiegelde vrouw’ bij Arti et Amicitiae in 2011 toonde Francisca het schilderij ‘Picnic’ als onderdeel van een reeks vrouwen portretten. “Ik wilde een verhaal vertellen over die vrouwen, over hoe ze in de wereld staan”, licht ze uit.
Francisca´s specifieke en soms zelfs afwijkende kleurgebruik wakkert de nieuwsgierigheid aan. Haar gevoel voor kleur is ontstaan toen Francisca werkzaam was in de modefotografie. “Hoe kleuren samengesteld of opgebouwd zijn, daarvoor is een grote fijngevoeligheid nodig”, vertelt ze over haar werk.
‘Veel beter! Volgens mij heeft niemand iets gezien. Anders durf ik volgend jaar niet meer te komen hoor.’ Ze kijkt om zich heen, haar blik blijft rusten op een groepje andere vrouwen. ‘Had ik ook maar een pantalon aan. Rokken zijn echt niet gemaakt om elegant te zitten.’
De geschilderde vrouwen staan in verbinding met hun omgeving. Francisca koos hier bewust voor. “Met deze houdingen en zelfverzekerde blikken wil ik laten zien hoe vrouwen zich tonen aan de wereld. Hoe ze de interactie aangaan of zich soms staande moeten houden. Hun houding is niet alleen mooi en lief maar soms ook arrogant of neerbuigend.”
Kijk hier voor meer vrouwenportretten uit deze serie.
Blog by: Sara Backer (archivist)