In de vorige blog vertelde Francisca over haar weg naar het autonoom kunstenaarschap. Deze week wordt dieper in gegaan op haar ontwikkeling en de toekomst. Francisca legt uit dat de jaren dat je op een Kunstacademie zit je op een bepaalde manier gevormd wordt door docenten maar ook door medestudenten. “De hele ervaring maakt je tot de kunstenaar die je bent.” Na de academie begint de periode om uit te

Inzichten en verhalen achter de werken van Francisca hebben inmiddels de revue gepasseerd. Een verhaal dat ontbreekt in deze reeks is haar verhaal, het verhaal achter de kunstenares. “Voor mij is een kunstenaar een gewoon beroep, geen roeping. Je kiest ervoor en steek er veel uren in om jezelf technieken en vaardigheden eigen te maken.”  Francisca vertelt dat ze opgroeide in een gezin waarbij kunst een automatisch onderdeel uitmaakte van

  ‘Picnic’ ‘Oef, die rok drukt in mijn buik. En ik heb al teveel gegeten. Er was ook zoveel lekkers en dan dat weer. Heerlijk! Zou iemand het merken als ik de rits een stukje open doe?’, schiet het door haar hoofd.  Heel voorzichtig, zonder te verzitten, verdwijnt haar hand achter haar rug. Haar hoofd opgeheven en met een blik vol zelfvertrouwen. Tijdens de expositie ‘De gespiegelde vrouw’ bij Arti